De lijst voor hoogrisicorassen. Regelmatig duikt die weer op als gemeentes zoals Zutphen en Hoogeveen regelgeving willen vastlegge. Of in de reguliere media, waar na elk bijtincident weer fijntjes gewezen wordt op de lijst met gevaarlijke rassen. Maar wat is nu de status van die lijst precies. Nu… hij geldt niet meer, zegt het ministerie.
De gemeente Hoogeveen zegt het, de gemeente Zutphen zegt het, de gemeente Assen… en zeker alle landelijke media die het maar al te graag nazeggen en het liefst de “lijst” publiceren. De Hoogrisico-rassen van Nederland. De door de Raad voor Dierenaangelegenheden opgestelde lijst van honden die een hoog risico met zich mee zouden brengen, de lijst van 20…
Alleen, de Raad voor dierenaangelegenheden heeft deze lijst ooit als advies aan de toenmalige staatssecretaris Van Dam gezonden. Een advies waar veel over te doen was en voor flink wat polarisatie tussen hondeneigenaren van dergelijke “hoogrisico-rassen” en andere hondenbazen of zelf niet-hondenbazen zorgde. Een advies en niet meer dan dat.
Elke keer komt deze lijst, zodra er over de aanpak van bijtincidenten gesproken wordt, weer terug in de een of andere vorm.
Reden voor
Dogzine
om eens bij het ministerie na te vragen wat voor status die lijst nu eigenlijk heeft. Is dit echt de lijst van ‘gevaarlijke honden’?
In juni schreef de minister al, in de bekende ambtelijke termen: “In 2018 heeft Davalon het onderzoek naar karakteristieken (The Safe Dog Project; bijgevoegd) afgerond .
Het onderzoek heeft aangetoond dat het totaal van fysieke- en temperament kenmerken van het dier, eigenaar gerelateerde factoren en situationele kenmerken leiden tot afwijkend agressief gedrag bij het individuele dier. Deze karakteristieken zijn niet altijd te relateren aan hondenrassen.” Met andere woorden, of een hond gevaarlijk is door agressief gedrag hangt niet alleen af van het ras (genetica) maar van een veel bredere hoeveelheid factoren. Bijvoorbeeld de eigenaar, de situatie, de fysieke toestand van het dier. Dat laat natuurlijk onverlet dat een bijtende Rottweiler meer schade zal veroorzaken aan een hond of mens dan een agressieve Chihuahua, maar het is niet rasgebonden dat diezelfde Rottweiler gevaarlijk is (en dus elke rottweiler gevaarlijk is) en de Chihuahua ongevaarlijk, dus elke Chihuahua ongevaarlijk is.
Kortom: voor de minister bestaat de lijst niet meer en is dus ook niet langer geldend.
Het ministerie zelf is duidelijker in het antwoord als we daarom vragen. De woordvoerder van Minister Schouten laat weten: “Daarom is het redelijkerwijs ongeoorloofd om een heel ras als ‘gevaarlijk’ te bestempelen. Zodoende is de HR-lijst – die een eerste opsomming gaf van mogelijke hoog-risico rassen – van de Raad voor dierenaangelegenheden niet langer geldend. De lijst is overigens ook al van Rijksoverheid.nl gehaald.” Met andere woorden, voor de minister bestaat de lijst niet meer en is dus ook niet langer geldend.
Er zijn simpelweg gevaarlijke honden en minder gevaarlijke honden. Dat is niet rasgebonden. Sommige veroorzaken uiteraard meer schade, maar of een hond echt een hoogrisico-hond is ligt aan veel meer dan alleen het ras. Regelgeving op basis van een lijst die niet meer geldt, zal toch een andere grondslag moeten vinden. Diverse organisaties, waaronder het Landelijk Expertisecentrum, doen onderzoek hoe een registratie –en dus het kennen van- bijtincidenten beter en eenduidiger kan worden vastgelegd. Maar mensen met een hond die tot een maand terug nog “op de lijst” stond, hoeven zich geen zorgen te maken. Rasspecifieke wetgeving is voorlopig ver weg. Dat je in de tussentijd er alles aan doet om te voorkomen dat je hond –van klein tot groot- bijt, moge duidelijk zijn.
Auteur : Andre Heuzer
Foto :
Inez van Angfiero ©
Rottweiler Kennel Angfiero